Verblijf op het zuidelijkste gedeelte van NZ

De foto's bij het onderstaande bericht staan zoals gewoonlijk op: http://nieuwzeeland2006.mijnalbums.nl

Bij Phil in Whataroa (West coast) waren na een middag best wel hard doorwerken alle lammeren geschoren, haha!! (best zwaar werk nog!) Waar je als Kiwi-boer maar niet mee eindigt is hekjes maken en het liefst 'sheep-proof'. Hier hebben we nog aardig mee geholpen totdat de regen kwam. (aan de West coast kan het heeel hard regenen!). De nieuwe taken bestonden voornamelijk uit koken, tomato-relish maken en appels inmaken. Samen met Veronika (uit Oostenrijk) was het binnen vooral ook erg gezellig!!

Na ongeveer een week hebben Redmer en ik besloten verder zuidwaarts te trekken via de West coast ondanks de nog altijd aanhoudende regen (wat wel erg jammer was eigenlijk..). In Makarora konden we terecht bij kennissen van Phil die we geholpen hebben met de voorbereidingen op de calves-sale die vlak voor Pasen plaatsvond. De kalfjes van Willie & Kaye zijn in Cromwell op de calves-sale verkocht omdat zij zelf niet genoeg voer hebben om ze de gehele winter door te voeden. (het wordt hier langzaam aan wel winter en dat beginnen we nu in het landschap ook wel te zien!) De boerderij die Willie en Kaye runnen beslaat een groot deel van de vallei en ze houden hier koeien, schapen, herten en thar ('Hymalaya-berggeit') voor de jacht (?). Op de dag van de calvessale hebben ze ons een dag mee uigenomen naar Alexandra, Cromwell en Wanaka. Tot slot hebben we op de weg naar huis nog heerlijk gegeten! Vooral het landschap wat we passeerden onderweg was erg mooi en vooral HEEL 'veranderlijk'!

De donderdag voor Pasen bedanken we Willie en Kaye voor alles en gaan we op advies allereerst naar puzzleworld in Wanaka. Echt leuk! We willen graag richting Te Anau en Fjordland reizen waar we een mooie bergtocht hopen te kunnen maken. Onderweg passeren we de pas naar Queenstown en het grote lake Wakatipu. Over een grote vlakte rijden we naar het westen en wanneer we Te Anau naderen zien we de bergen van Fjordland. We kunnen niet eerder dan maandag van start gaan met de Kepler-track (4-daagse wandeltocht door Fjordland) en besluiten de dagen te besteden door noordwaarts Fjordland in te rijden (de enige echte weg door dit gebied) naar Milford Sound. Hier regent het bijna altijd en ook vandaag wordt het weer naarmate we steeds dichter bij Milford komen er niet beter op. Het landschap wordt er echter juist steeds indrukwekkender op. In Fjordland zijn de meeste dalen nauw en de bergwanden juist erg rotsachtig en heel steil. De gletschers zie je hier en daar alleen nog maar in de hoger gelegen dalen liggen. Wanneer we op het hoogste punt van de autorit moeten wachten op de doorgang van de tunnel krijgen we onherhoepelijk te maken met de enige echte 'bergpapegaai'. Deze halen al het rubber bij je auto vandaan???!!
Maandag zijn de weersvoorspellingen zeer slecht en dat is dan ook onze reden om verder zuidwaarts te rijden naar Invercargill en Stewart Island i.p.v. starten met de Kepler-track.

De route die we rijden van Te Anau helemaal tot aan Dunedin aan de oostkust is de 'southern scenic route'. In Invercargill informeren we naar de mogelijkheid om op Stewart Island de Rakiura-track te lopen. Het weer is hier heel goed, maar de boot naar Stewart Island is (het is Pasen inmiddels) helaas helemaal volgeboekt en dus gaan wij verder met het vervolg van de southern scenic route...

Het landschap verandert in steeds vruchtbaardere en groenere gebieden naarmate we aan de oostkust langzaam aan noordwaarts trekken. We maken o.a. een stop bij Curio Bay,waar we de gefossiliseerde resten van een groot bos uit het Jura-tijdperk zien en yellow eyed penguins die de nacht aan wal komen doorbrengen bij Nugget-point!!!
In Dunedin bezoeken we enkel het Otago-museum, waar ze een collectie over de Maori's en andere culturen van de Pacific Ocean hebben.

We kijken inmiddels uit naar een nieuw Wwoof-adres. Deze keer blijken ze niet voor het oprapen te liggen. We reizen verder aan de oostkust en blijven een dag in Moeraki. Hier zien we voor de 2de keer pinguins en uiteraard de 'Moeraki-boulders'. De oostkust is veel lieflijker (met stranden i.p.v. bergen) dan de oostkust. Ter hoogte van Oamaru verlaten we de kustregio en rijden al heel snel de droge heuvels van het binnenland tegemoet. Het water in de stuwmeren is heel diep blauw gekleurt vanwege de gletschers verderop in de southern alps klaarblijkelijk. We bekijken o.a. de claycliffs bij Omarama die zich vormen vanwege de activiteit op de breuklijn die hier over het zuidereiland loopt. Het Mt Cook (hoogste berg) National Park bekijken we alleen van heel ver weg wanneer we de grote meren Tekapo en Pukaki voorbijrijden. Het landschap is heel dor, net een grote hoogvlakte.
We rijden terug naar de oostkust, richting Christchurch. In West Melton (voorstad van Christchurch) verblijven we nu bij mensen die een grote tuin bij het huis houden. We ploeteren zover het weer het toelaat (het is niet echt best geweest de laatste dagen helaas) flink in de tuin tegen kost en inwoning.

Hierna wilen we nog ongeveer een maand op het zuidereiland verblijven om het noordelijkste deel daarvan te bekijken en dan ook eens daadwerkelijk te gaan trekken met een rugzak! Misschien de Abel Tasman-track wel..


veel liefs van ons allebei!!

Redmer & Ingrid